Categories
Blogging

De evolutie van de mode

Gratis stockfoto met 35 milimeter, 35mm, aantrekkelijk mooi
Mode is zowel een noodzaak als een vindingrijkheid. Het is een uiting van macht, en door kleding wordt het meeste mens-zijn verheven. Onze blootstelling aan mode varieert, maar mensen zijn sensueel, en moderne stijlen inspireren tot nieuwe dimensies van creativiteit en verbeelding.
Mode is essentieel voor de verkoop van producten aan het publiek. Mode beïnvloedt ook ons bestaan en onze sociale relaties. Mode versterkt ons overlevingsinstinct en maakt ons briljanter en creatiever. Mode polariseert de samenleving, creëert een blanke middenklasse en zwarte armen, rijk alleen op vertoon.
Met de macht van de vrouwenmode is de mode-industrie gegroeid, en op haar beurt is vrouwenmode handelswaar geworden. Vrouwen begonnen het gevoel te krijgen dat ze alleen de moeite waard waren als ze mode hadden. Vrouwen, meer dan ooit tevoren, zijn op zoek naar de ontwerpen in hun kast om romantische wereldontwerpen, verfijning en schoonheid te creëren. Het hebben van een perfecte kast, voor vrouwen, betekent het hebben van een perfect gevoel voor mode. Mode gaat niet over het volgen van een trend, of een snit boven de rest uit te steken. Mode, waarom mode, is wat vrouwen anders maakt dan mannen. Mode, maakt elke vrouw, uniek.
De oorsprong van mode is te vinden in de straatmode. In plaats van de Hippie jongeren enclaves van de selectief benoemde broek en tuniek, dagen jongeren kern sociale richtlijnen uit. Met slaapzakken, lucifers en sluierafspraken begon de identiteit van deze jonge individuen te groeien. Uiteindelijk begonnen deze jongeren de sociale kernnormen uit te dagen.
Toch liepen in de jaren zestig de klassespanningen hoog op tussen de politieke sprekers die voorstander waren van nucleaire proliferatie en de ontluikende jeugdbewegingen, waarvan velen de kwestie van de seksualiteit als een van de belangrijke maatschappelijke problemen beschouwden. Bovendien trokken kwesties van armoede en sociale frustraties een zware wissel op de Amerikaanse jeugd.
Als antwoord op deze kwesties bouwden de gesofisticeerde bureaus van de jaren 1960 vrijwel van de ene dag op de andere een geheel nieuw universum op. In deze omgeving werden de belangen van de upper-class op een zijspoor gezet door de nieuwe generatie jongeren.
Deze op instemming gebaseerde mode-revolutie was een soort warp-knit sweater society, waarin de staat zorgde voor de nieuwste modekleding en de corporaties voor het consumentisme.
In tegenstelling hiermee moeten wij de vraag beantwoorden: “Wie zijn de consumenten van de mode?” Vaak is een op mode gericht beleid alleen bedoeld om de voorkeuren van het publiek in te kopen. Het doel zou veeleer moeten zijn om algemene voorkeuren te hebben.
Toenmalig president John F. Kennedy zelf benadrukte dit punt in zijn beroemde New York Times Op-Ed stuk uit 1961. Hij besprak kwesties van economie, oorlog, jeugdcultuur en cultuur in het Amerika van de jaren 1960, en de noodzaak om nieuwe consumptiesituaties te creëren.
Het ergste van deze sociale beweging was haar obsessie met consumentisme. In feite draaiden de anti-elitaire en consumentistische slogans van de jaren ’40, evenals de culturele geschillen van die tijd, om kwesties als geld, Wall Street, en de status van de middenklasse.
En hoewel zowel de politieke leiders als het grote publiek het er op sommige momenten over eens waren dat de jeugd de meeste druk uitoefende, leidden de burn-out en de verdeeldheid onder de jeugd in de jaren ’60 tot meer radicalisering en een breder spectrum van consumptie-instincten.
Tegen de jaren 1970 was de mode opnieuw geëvolueerd. Vrouwen begonnen pantalons en make-up te dragen, terwijl de mannelijke bevolking mode begon te bestuderen en met verschillende stijlen begon te experimenteren.
ista, middagtruitjes, en wayfarer zonnebrillen op hun gezicht. In de jaren ’80 en ’90 werd het televisielandschap overspoeld met salsamuzikanten, rockmuzikanten en hiphopartiesten (herinner je je die felgekleurde sportjassen en power suits?). Vandaag de dag heeft culturele polarisatie zijn uitersten bereikt. Extreem links versus extreem rechts… soms, extreme religie. Oliezucht, armoede, exclusiviteit, en wereldwijde Depressie-aanbidders.
De jaren ’90 werden meer gekenmerkt door sneakers, baggy jeans, en de Ke$ha Brothers videoclip “IOUS.” Ook, de opkomst van de Gothic/ementamation en punk/emo groepen zoals The Cure, The point of No Return, en The Casuals.